Vorige jaar vlamde bij mij het chronisch vermoeidheidssyndroom weer op. Ik kreeg die diagnose toen ik begin 20 was. Ik studeerde toen medische biologie in Amsterdam en ik liep stage bij het Nederlands Herseninstituut. Ook werkte ik daarnaast nog ‘s avonds om de huur van mijn studentenkamer te kunnen betalen, sprak ik met vriendinnen af, schreef een scriptie en voetbalde ik vrijdagavond en zondagochtend in het dorp waar ik geboren ben.
Ik vond dat ik dat allemaal gewoon moest kunnen doen, net als talloze andere dingen die ik belangrijk vond. Dat ik me, al jaren, zo extreem moe voelde, vond ik dan ook best gek.
Het zit tussen je oren
Toch vond ik ergens dat er iets moest zijn, dat deze vermoeidheid veroorzaakte. Iets fysieks dus. Maar dat was niet het geval. Vanuit het AMC werd verteld dat ik het chronisch vermoeidheidssyndroom had en dat het ‘tussen mijn oren zat’. Ik kon antidepressiva gaan slikken….
Dat wilde ik absoluut niet en dus ging ik, een illusie armer, naar huis… boos. Heel boos!
Maarja, wat schoot ik op met die boosheid? Uiteindelijk niets dus. Wel ging ik op onderzoek uit om te zien wat ik zelf aan die vermoeidheid kon doen en ik begon op mijn voeding te letten. Minder bewerkte producten, geen suiker en vooral veel groenten en fruit. Ik knapte gaandeweg op en ging me steeds energieker voelen.
Onderzoek naar de oorzaak van het chronisch vermoeidheidssyndroom
Door de jaren heen bleef de vermoeidheid met vlagen wel weer de kop opsteken. Zo ook de afgelopen maanden. Ik kon relatief nog wel ‘mijn ding’ doen, maar in januari was voor mij de grens bereikt; met dit energielevel kon ik niet verder. En dus ben ik weer op onderzoek uitgegaan, want als ik alles doe wat wij onze cliënten ook adviseren en ik blijf toch zo moe, dan is er nog iets anders aan de hand, toch?
Het Epstein Barr Virus (EBV)
En zo stuitten wij (Corine en ik, want ja, wij doen heel veel samen), op het Epstein Barr Virus (EBV). Het virus dat onder andere de ziekte van pfeiffer veroorzaakt, maar dus ook de veroorzaker is van het chronisch vermoeidheidssyndroom. Ook al wist ik al enorm veel af van klachten, ziektes, lichamelijke processen, supplementen, kruiden etc (want ik heb orthomoleculaire natuurgeneeskunde, epigenetica en kruidenleer gestudeerd), er ging een wereld voor me open! Er is hier namelijk zoveel meer aan te doen dan ik ooit heb geleerd.
Voeding en kruiden op mij persoonlijk afgestemd
Je kunt namelijk zoveel meer doen met de juiste gezonde voeding en geneeskrachtige kruiden specifiek gericht op de klacht(en). Dus daar ging ik me op richten. Ik richtte me op het, voor mij, eten van de juiste voedingsmiddelen (vooral bepaalde soorten fruit en groenten) en het drinken van écht goede kruidenthee. Precies samengesteld op de complexe stoornis die bij mij weer opvlamde en op wie ik als type mens ben. Voor de nieuwsgierigen onder ons, ik ben, vanuit het sjamanisme gezien, een water/lucht type 😉
Met kleine stappen vooruit
En weet je, het voelde goed. Ik ging met heel kleine stapjes vooruit, maar ik ging wel vooruit! Dat deze manier van helen ook zo goed voelde (en nog steeds voelt 😉 ) voor mij, heeft te maken met dat er ergens altijd al een kleine heks in mij gezeten heeft. Een wijze vrouw die veel af weet van wat de natuur te bieden heeft aan geneeskrachtige planten, kruiden en voeding. In een volgend blog zal ik je vertellen hoe deze heks zichzelf verder heeft geheeld en komt zij verder naar buiten, zodat zij er ook voor jou kan zijn.
0 reacties