Ik maak vrijwel voor ieder thema, dat we creëren voor de CS kanjers* die de CS Reset doen of hebben gedaan, een mindmap. Ik pak een fel papier van A3 formaat en schrijf in het midden het nieuwe thema op en daaromheen alle onderwerpen die betrekking hebben op het thema. De dag erna kijk ik dan weer met een frisse blik naar mijn mindmap en begin ik met het uitwerken van de verschillende onderwerpen.
Maar de dag nadat ik mijn mindmap voor het thema zelfcompassie had gemaakt had ik alles behalve een frisse blik… ik werd al wakker voordat de wekker ging en had het gelijk door… nee hè… een migraine aanval. Het eerste wat ik dacht was: “Nou Corine, dit is wel heel toepasselijk voor je nieuwe thema, want je mag nu gelijk je eigen zelfcompassie gaan toepassen”. En door die gedachte besefte ik meteen dat ook dat voor mij soms nog best een uitdaging is.
Heel kort door de bocht is zelfcompassie begripvol zijn voor jezelf in iedere situatie. Dus ongeacht wat die situatie is.
Als je je goed voelt dan is dat meestal niet zo heel erg moeilijk. Alhoewel de meeste CS kanjers best hard voor zichzelf zijn en zelfs op goede momenten weinig begrip kunnen opbrengen voor zichzelf. Dat zien wij echt als één van de overeenkomsten die veel voorkomt bij mensen met conversiestoornis / FNS (functionele neurologische stoornis).
Maar als je niet lekker in je vel zit, lichamelijke klachten hebt of voor je gevoel te kort schiet of faalt, dan kan zelfcompassie een behoorlijke uitdaging zijn. Vaak ben je dan wat prikkelbaar en is het nog lastiger om begrip voor jezelf op te kunnen brengen.
De meeste lotgenoten schieten in hun oordeel. Oordelen over je conversiestoornis / FNS, je lichaam, jezelf als mens en alles wat je nog meer aan overtuigingen hebt ontwikkeld door ervaringen en introjecties (oordelen van anderen die je vaak te horen hebt gekregen en die je bent gaan geloven) in je verleden.
Dit is een heel logisch patroon, maar helpend is het absoluut niet. Want door hard voor jezelf te zijn, je te verzetten tegen signalen van je lichaamen negatief te oordelen over jezelf vererger je de situatie.
Je wilt natuurlijk geen medelijden hebben met jezelf en als je geen hoge eigenwaarde hebt, is het ook niet makkelijk om positief te zijn. En dat hoeft ook niet. Want zelfcompassie betekent niet dat je in een slachtofferrol moet gaan zitten en jezelf zielig vindt. En ook niet dat je jezelf enorm lief vindt en super positief bent over jezelf.
Nee, zelfcompassie houdt in dat je begrip hebt voor jezelf. Dat is alles. Behandel jezelf als je beste vriend(in). Want stel nou dat je beste vriend(in) met een probleem zit, zich ergens rot over voelt of pijn heeft. Wat zou je dan zeggen en wat zou je dan doen? Negeren, keihard oordelen, uit schelden? Nee toch!? Waarom doe je dat dan wel jezelf aan?
Uit de zelfcompassietest die ik heb gedeeld in mijn groepen kwam duidelijk naar voren dat er op het gebied van zelfcompassie nog aardig wat winst valt te behalen. De meeste lotgenoten dachten toch echt meer zelfcompassie te hebben dan uiteindelijk uit de test bleek en schrokken van het resultaat.
Dat begrip opbrengen voor jezelf helpend is voor je kun je natuurlijk zelf ook wel bedenken. Maar wist je ook dat er nog meer voordelen zitten aan zelfcompassie?
En laat dat nou net allemaal voordelen zijn die jij goed kunt gebruiken voor het overwinnen van je conversiestoornis / FNS.
*De term CS kanjers is liefdevol bedacht door de mensen uit ons groepstraject, waarin CS staat voor complexe stoornis. En dat is conversiestoornis / FNS wel, nietwaar?