Wanneer weet je dat je iets uit je verleden hebt verwerkt?

Om maar gelijk met de deur in huis te vallen, trauma is een van de oorzaken van een functioneel neurologische stoornis (FNS). Trauma klinkt vaak heel groots en meeslepend, maar het kan ook zo ‘klein’ zijn als je (een keer) niet gehoord of gezien voelen. Je riep om je moeder toen je ‘s avonds in je bed lag en wakker werd van een nare droom en ze kwam niet omdat ze je niet hoorde… Een traumatische ervaring voor veel (jonge) kinderen.

Wat heb jij nog te verwerken?

Voor je herstelproces is het ontzettend helpend (zo niet heel belangrijk) om te weten waar je nog het een en ander hebt te verwerken vanuit je verleden.
Wees gerust, je hoeft niet alles opnieuw door te maken en je hoeft ook niet alles eerst te verwerken voordat je volledig kunt herstellen.

Onverwerkte zaken vanuit je verleden (of zelfs vorige levens) komen als vanzelf naar de oppervlakte. Op dat moment mag je het (h)erkennen, uiten, verwerken en loslaten.

Hoe weet je wanneer je iets al helemaal hebt verwerkt?

Dat was laatst ook een vraag die in een van onze coachgroepen werd gesteld:

Ik ben de laatste tijd aan het reflecteren op mijn jeugd en hoe dit heeft bijgedragen aan mijn zelfbeeld. Ik zie wel verbanden, maar ik weet niet of het daarmee ook verwerkt is of wat er daar nog verder aan kan doen. Hoe kan ik dit het beste aanpakken?

Uiten in plaats van onderdrukken

Een van de dingen die hierbij belangrijk zijn, is dat als je een emotie op voelt komen, dat je die dan ook gelijk uit. Niet parkeren of onderdrukken, maar gelijk uiten. In welke situatie je je op dat moment ook maar bevindt. Dat is niet altijd even gemakkelijk. Stel je staat net te koken omdat kindlief bijna naar training gaat en je wordt opeens overspoelt door emoties, dan voelt dat niet als een heel fijne timing…. (ik weet er alles van!). Of je zit in een (belangrijk) gesprek en je voelt emoties opkomen….

Ondanks de onhandige ‘timing’ raad ik je dan toch aan om je terug te trekken naar een veilige plek om daar je emoties toe te laten.

Voorkomen is beter dan genezen

Om dit soort situaties te ‘voorkomen’, is het ook raadzaam om regelmatig een rustige en voor jou veilige plek op te zoeken. Een prikkelvrije plek waar je rustig kunt zitten en voor je uit kunt staren. En laat het dan maar gebeuren… voel maar wat er op komt: verdriet, boosheid, onmacht, teleurstelling etc.
Erken je emoties, laat ze toe en vervolgens zullen ze jou loslaten.

Mocht er op zo’n moment niets opkomen, dan is het ook oké. Je kunt het tenslotte ook niet forceren, zoals je niets in je herstelproces kunt forceren.

Laatste stap in je verwerking

Als je je vervolgens afvraagt of je het ook compleet hebt verwerkt, dan is de volgende stap: je bewust worden van hoe je er naar handelt.

Dus in het voorbeeld hierboven mag zij zich bewust zijn van haar zelfbeeld, ze mag het verband zien én vervolgens mag zij hierin een andere kéuze maken.

Andere keuze maken

Het maken van een andere keuze is, naast het (door)voelen, essentieel! Want door een andere keuze te maken, ga je anders denken, ga je je vervolgens anders voelen én daardoor ga je je ook anders gedragen.

Als je anders kiest, dan weet je dat je het hebt verwerkt.

Dussss… als er binnenkort iets bij je opkomt uit je verleden wat je nog niet (geheel) hebt verwerkt, dan heb je nu een mooi stappenplan om daar mee aan de slag te gaan.