Oooohhh wat vond ik dit in eerste instantie een uitdaging; mezelf opladen!
Ik lag de hele dag op de bank en probeerde mezelf heus wel op te laden. Alleen lukte dat niet want mijn hoofd draaide overuren en mijn lichaam leefde een eigen leven. Het schokte, trilde of schakelde zomaar uit.
Ik ging de uitdaging aan
Hoezo opladen? Aan deze opdracht heb ik helemaal niets en het zal ook vast wel niet werken. Totdat Corine me uitdaagde om het toch te gaan proberen. En dus ging ik vol goede moed van start:
Ik downloadde de gratis versie van een meditatie app.
Twee keer opgezet, zie je wel, het werkt niet.
Misschien tekenen?
Mmmhh, nee geen zin in. En dat kan ik ook niet.
Schrijven dan?
Ja maar, wie gaat dat dan allemaal lezen? Dat werd het dus ook niet.
De tv staat de hele dag aan en ik speel een spelletje op mijn telefoon.
Dat is toch ook ontspanning?
Nou zo zat ik er ongeveer in destijds. Mijn hoofd zat overvol met (pieker)gedachten en heel veel moeten. Alles was me te veel en het glas was vooral half leeg.
Ik werd me bewust van het nut van opladen
Toch werd ik me er bewust van dat ik het anders mocht gaan doen. Dus ik ging kleine oefeningen doen en ik paste de simpele tips die Corine me gaf, toe.
Als eerste een social detox. Ik besloot minder op mijn telefoon te gaan zitten. En ik verplichte mezelf om een aantal piepjes uit te zetten van de mail en Facebook. Een paar keer per dag gebruikte ik slechts mijn telefoon nog. Dat was een hele uitdaging op zich, maar ik merkte wel dat ik er toch rustiger door werd.
Waar vond ik vroeger ontspanning in?
Koken is voor mij altijd al ontspanning geweest, dus ik begon met het maken van kleine maaltijden. Wat een gedoe!
Toen de conversiestoornis bij mij op zijn ergst was wist ik niet eens meer hoe ik een gehaktbal moest klaar maken. Ik moest dit constant opzoeken en wel tien keer lezen. Want als ik het had gelezen, was ik alweer kwijt wat er ook alweer in het recept stond. Frustratie ten top!
Koken als ontspanning?
Ik begon om 1 uur ’s middags met het schillen van de aardappelen. Daarna ging ik op de bank liggen voor een korte meditatie.
Liever eentje van 3 minuten dan van 7 minuten trouwens, want dan was ik wel weer klaar met het gezwets van die meditatiestem.
Vervolgens even slapen, want dat is tenslotte ook rusten. Daarna ging ik weer verder met het schoonmaken van de groenten.
En zo hobbelde ik door de middag heen en had ik rond de klok van 6 uur toch een maaltijd op tafel.
Mijn man deed het laatste deel altijd, want dat redde ik dan niet meer.
Ik wilde namelijk ook nog aan tafel zitten om samen met mijn gezin te eten. Destijds kon ik niet langer dan een kwartier zitten want dan ging mijn lichaam weer een eigen leven leiden (uhm, zeg maar lijden…).
Door te koken kan ik mezelf echt weer opladen
Ondanks dat, vond ik het koken leuk en ben ik dit gaan uitbreiden.
En zo maakte ik van een frustratie van het niet kunnen koken, toch met kleine succesjes een steeds groter wordend succes. Een normale maaltijd kostte mij op een gegeven moment niet meer de hele, maar een halve middag. En dus kostte het me ook minder energie.
Inmiddels draai ik er mijn hand niet meer voor om, om een Indische rijsttafel klaar te maken voor 40 personen.
Verschillende soorten oplaadmomenten bij conversiestoornis / FNS
Langzaamaan ging ik ook meer mediteren. En door het creëren van een ochtend- en avondroutine kreeg ik een duidelijker dagritme. Waardoor mijn energie ook niet meer versnipperde of helemaal weg vloeide.
Ik begon een beetje te doodelen / tekenen en dat gaf mij inderdaad ook ontspanning. Ook het doen van een legpuzzel, ademhalingsoefeningen en momenten van geen geluid om mij heen, hebben mij heel goed gedaan.
Ik kon weer lezen!
Op een gegeven moment kon ik weer een bladzijde lezen in een Baantjer boek en uiteindelijk begon ik ook te onthouden wat ik las. Daardoor bracht lezen mij ook wel ontspanning.
Zie de kracht van kleine succesjes
Eigenlijk komt het er op neer dat hoe klein een succes(je) ook is, of het nu gaat om het creëren van oplaadmomenten of iets anders, dit je weg naar herstel is.
Sta alsjeblieft stil bij deze (kleine) successen in het creëren van jouw manier van ontspanning én vier ze!
Dat geeft vertrouwen, een blij gevoel en verandert je mindset stapje voor stapje.
Tijdens de CS RESET krijg je trouwens inzicht in hoe het gesteld is met jouw oplaadmomenten en hoe je deze voor jezelf het beste vorm kunt geven. Zodat je stap voor stap steeds verder gaat herstellen van deze complexe stoornis (CS).
Helder ,..niet versnipperen,..uit van slurpende energie zaken,..opbouwen van ‚ niets‘ of heerlijk naar buiten kijken,..rust in mijn tent .
Dankjewel voor je reactie, wat goed dat je dit al toepast voor jezelf en jij dit jezelf ook gunt. Als het “moeten” eraf gaat kan je al zoveel stappen zetten in je herstelproces.
Dank je,..zit nog niet geheel in mijn systeem, maar oefen met bewust worden,, en dan de keuze maken met consequenties ervan dragen…in oplossingen denken ook.
Op weg en in beweging,…
Groetjes monique