Wij komen regelmatig mensen in onze praktijk tegen die de hoop op herstel (bijna) hebben opgegeven. Ze zijn vaak al (meerdere keren) afgewezen voor een behandeling en hebben te horen gekregen dat ze met hun conversiestoornis / FNS (functionele neurologische stoornis) moeten leren leven.
Hoe kan het toch dat je aan zulke hoge eisen moet voldoen om in aanmerking te kunnen komen voor een regulier behandeltraject?
Wie bepaalt of jij wel of niet ‘goed genoeg bent’ om te kunnen herstellen?
Eisen om aan een behandeltraject mee te kunnen doen
Oké, wij geven het toe, natuurlijk stellen wij ook ‘eisen‘ als je bij ons een traject wilt doen. Maar dat zijn geen eisen dat je binnen X maanden minimaal Y verbetering moet laten zien, omdat je er anders uit ligt. Nee! Als je bij ons een traject volgt, dan doe je dat in je eigen tempo. Iedereen is uniek en daarom is ook ieders hersteltraject uniek.
Welke ‘eisen‘ wij dan wel stellen aan onze CS-kanjers? Nou, dat je bijvoorbeeld gemotiveerd bent. En dat je veerkracht hebt. Of dat je in ieder geval bereid bent om hier aan te werken.
Veerkracht, motivatie en goed genoeg zijn
Je herstelproces gaat met vallen en opstaan (vaak zelfs letterlijk als je last van PNEA’s hebt…. 🙈 Je weet van te voren niet hoe het gaat verlopen. Jouw fysieke en mentale belastbaarheid (één van de eisen voor een reguliere behandeling) kunnen namelijk van het ene op het andere moment veranderen. Conversiestoornis / FNS is daarin gewoon heel onvoorspelbaar. Zeker als je je nog niet bewust bent van wat deze complexe stoornis (CS) in stand houdt.
Daarom is het belangrijk dat je veerkracht hebt om met deze wisselingen om te kunnen gaan en dat je gemotiveerd bent. En dat zijn heel andere eisen dan wanneer je goed genoeg (oftewel, niet te complex) moet zijn voor een traject.
Een terugval hoort bij het herstelproces
Ook bij ons in de praktijk ervaren CS-kanjers* soms een terugval. Dat hoort bij het herstelproces. Dan doen we een stapje terug en gaan we kijken wat er wel mogelijk is, om zo later de spreekwoordelijke draad weer op te pakken. Eventueel met een aantal aanpassingen, want ieder herstelproces is zoals gezegd uniek. En wij kijken echt nergens meer van op. Corine heeft zelfs CS-kanjers begeleid vanuit hun ziekenhuisbed. Onze visie is dat hoe slechter het met je gaat, hoe meer het noodzakelijk is dat je (de juiste) begeleiding krijgt.
Moraal van dit blog? 😉 Laat je dus vooral NIET leiden door wat anderen zeggen, neem je eigen verantwoordelijkheid voor je herstelproces én vindt jezelf goed genoeg om te kunnen herstellen. Want ook jij kunt conversiestoornis / FNS overwinnen! 💪
*De naam ‘CS-kanjers’ is liefdevol bedacht door de leden uit onze groep voor de mensen die conversiestoornis / FNS hebben. Klinkt beter dan lotgenoten, nietwaar?
0 Reacties